start and the end - นิยาย start and the end : Dek-D.com - Writer
×

    start and the end

    ตัวเอกที่สร้างโลกใบนั้นเพอหลุดมาที่โลกของเขาเองแต่เขานั้นทำได้หลายๆอย่างมาหลายปีจนเขาเบื่อเลยหาลูกศิษย์แต่ว่าเขานั้นปันลูกศิษย์ธรรมดาให้เก่งทำไมเขาเลยหรอกไปว่าพวกเขาเป็นลูกบุญธรรมแทนแต่ผลที่ได้เขา....

    ผู้เข้าชมรวม

    234

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    9

    ผู้เข้าชมรวม


    234

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  30 ธ.ค. 66 / 22:56 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     ก็มาอ่านตรงนี้เนอะก็รู้ว่าเป็นเอาแน่เอานอนไม่ได้ก็มาอ่านแต่มาอ่านก็ขอบใจมาๆไม่ต้องห่วงว่านิยายนี้จะเหมือนนิยายแฟนตาซี่ทั่วๆคนตอบคือใช่มันธรรมดามากถ้าเอาไปเปลี่ยดเทียบกับของคนอื่น

     ถ้าถามว่าเป็นคนแบบใหนก็พูดไม่เต็มปากนะว่าเป็นคนใจดีไม่ก็คนชั่วก็แค่ไม่ชอบแค้คำพูดตัวเองกับคนอื่นเชยแต่ก็จำคำพูดพวกนั่นไว้เพราะจะจำไว้ว่าคนๆนั้นพูดอะไร

     นิสัยหรอ?ก็ยั่วโมโหใส่คนอื่นไม่ก็เป็นคนโมไปเลื่อยแต่นิสัยส่วนใหญ่ที่พูดได้เต็มปากแน่ๆคือจังไรคนอื่นและหัวเหราะทุกอย่างที่มันขำแต่ก็ขำให้ตัวเอกด้วยเพราะเราไม่ต่างอะไรกับคนที่เราขำใส่

     มาจากใหน่?เป็นคนไทยแต่เห็นแบบนี้ก็มีความรู้เยอะน้าาจังหวัดที่อยู่ตอนนี้ก็พิษณุโลก

     งานอนิเรกคือการหาอะไรใหม่ๆที่ทำให้เองสนุกกับการมีชีวิตในชาตินี้

     งานส่วนตัวก็เป็นงานที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ส่วนตัวชอบงานอิสระอยู่แล้วไมาชอบงานที่ใหญ่เพราะมีอดีตที่ไม่อยากจำคือมีการเหยียดไม่ก็โยดงานมาให้กันอะสิโครตไม่ชอบแต่ถ้าใครทนได้นี้กูยอดแล้วนะ ถ้าถามว่าแล้วตอนนี้เราเป็นไงบ้างหรอก็ออกมาแล้วล่ะขอลาละกันกับที่นั้นมาหาอิสระที่เราหาดีกว่าเป็นคนขายของตกปลาไปช่วยงานเพื่อนแล้วขอค่าจ่างก็หาดูสิอิสระคุณจะทำอะไรก็ได้นั้นคือชีวิตถ้าไม่มีทางเลือกแล้วก็ไม่เป็นไรก็ขอให้มีความคิดนี้ไว้ มองมองหาอิสระของเราถ้าเราหาเจอก็รองไปที่นั้นไม่ถ้าไม่ได้ก็ลุกขึ้นสู้กับโชคชะตาที่มี ไม่ต้องมีชีวิตที่ดีมากแตาขอไม่ให้แย่มาถ้ายังไม่เห็นทางไปก็ไม่ต้องหรีบจงเหมือนการพยามที่จะยื่นเหมือนตอนที่เป็นเด็กทรากที่จะอยากเดินหาคนที่รักไม่ต้องตั้งเป่าไว้สูงมากก็แค่ต้องตั้งเป่าไปวันทัดไปก็พอคิดว่าโลกเราจะคงทุกครั้งหรอรู้ไมที่เราตั้งไวสูงๆมันอาดเป็นเป่าหมายเล็กน้อยก็ได้นะก็เหมือนกับหนังสือตั้งเป่าไว้ว่าจะเอาอันนั้นแต่ก็ตั้งเป่าใหม่ทุกครั้งแต่ถ้าตั้งเป่าสูงไปก็ไม่ได้แย่นะแต่ต้องโดนดูถูกจากคนอื่นจะรับไว้ไม อิสระคือเป่าหมายแต่ก็เป็นเป่าหมายที่ดูเหมือนสูงแต่ก็ต่ำ บอกไว้ก่อนชีวิตเป็นของตัวเองขอให้มีความคิดอิสระคุณก็ไม่ต้องมีชีวิตที่ต้องพังแล้ว

     ทำไมถึงมาเขียนนิยาย ก็คนมันว่างไม่รู้จะทำอะไรเลยมาเขียนเล่นๆแต่ก็เขียนเพินไปหน่อยแค่นั้น

     อย่าสนเลยว่าจะคิดไงคนเรานั้นมีหลายคนหลายแบบและแน่นอนหลายคงามคิดไม่ต้องเห็นด้วยแต่เข้าใจก็พอแล้ว


    XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

    {มาเลื่อยนั้นและมันก็เหมือนกับช่องบ่นไม่ก็ระบายไปเลื่อยอ่านไปก็อย่าคิดมาละมันก็แค่ความคิดโลกสวยที่ไม่มองความเป็นจริงถึงจะรู้ความจริงคุณก็ไม่กล้าพูดออกมาหรอกเชื่อสิ}

    XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น